W Drohobyczu na zachodzie Ukrainy rozpoczął się w niedzielę XI Międzynarodowy Festiwal Brunona Schulza. Wobec wojny, którą prowadzi przeciwko Ukrainie Rosja, podczas „Schulzfest 2024” poeci polscy i ukraińscy będą czytali wiersze w schronach przeciwlotniczych.
,,Jest to nasz akt symboliczny, który wydaje się konieczny w obliczu tej niszczycielskiej siły wojny, którą widzimy w Ukrainie każdego dnia
- powiedziała Wiera Meniok, dyrektorka festiwalu i szefowa Centrum Polonistycznego drohobyckiego uniwersytetu.
Bruno Schulz, autor „Sklepów cynamonowych”, żył, tworzył i zginął w Drohobyczu. Został zastrzelony podczas niemieckiej okupacji miasta.
,,Ta niezawiniona ofiara Szulca odbija się teraz bardzo mocnym i bolesnym echem. Zastrzelono go brutalnie na ulicy, tylko dlatego, że był Żydem. A dzisiaj ja, tutaj w Drohobyczu, wychodzę na rynek i widzę kolejny pogrzeb zabitego przez Rosję ukraińskiego żołnierza
- podkreśliła.
,,Tegoroczne wydarzenie w Drohobyczu z udziałem polskich, ukraińskich i światowych intelektualistów ma charakter symboliczny. Pomimo ciągłych alarmów przyjechali oni, aby wyrazić swoją solidarność z walczącym narodem o swoją niezależność i niepodległość
- powiedział dyrektor Instytutu Polskiego w Kijowie Jarosław Godun.
Zobacz program TVP Polonia „Kulturalni PL”: Wiera Meniok dyrektorka Międzynarodowego Festiwalu Brunona Schulza w Drohobyczu o programie artystycznym festiwalu
Program siedmiu dni „Shulzfestu 2024” wypełniają spotkania z poezją polską i ukraińską, dyskusje o literaturze, spektakle teatralne i koncerty muzyczne.
Wśród zaproszonych gości jest m.in. ukraiński pisarz Jurij Andruchowycz, a organizatorzy liczą także na zdalne wystąpienie odbywającego służbę w szeregach ukraińskiej armii poety Serhija Żadana. Z polskiej strony w festiwalu uczestniczą m.in. poeci Ryszard Krynicki, Jacek Podsiadło i Tomasz Różycki.
Bruno Schulz, jeden z najciekawszych pisarzy XX wieku
Bruno Schulz - jeden z najciekawszych pisarzy XX wieku, malarz rysownik i grafik - urodził się w 1892 r. w Drohobyczu niedaleko Lwowa, w rodzinie zasymilowanych Żydów. Jego ojciec był właścicielem sklepu bławatnego. Bruno był dzieckiem wątłym i chorowitym, ale bardzo zdolnym uczniem tamtejszego Gimnazjum im. Cesarza Franciszka Józefa, gdzie w 1911 r. zdał maturę. Studiował architekturę na Politechnice Lwowskiej, ale z powodu choroby musiał przerwać naukę. Przez kilka miesięcy studiował na Politechnice w Wiedniu i w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych.
Po śmierci ojca, z powodu ciężkiej sytuacji materialnej, zmuszony do podjęcia pracy zarobkowej, we wrześniu 1924 r. objął posadę nauczyciela rysunków w Państwowym Gimnazjum im. Władysława Jagiełły w Drohobyczu. Nauczycielem pozostał, z krótkimi przerwami, do 1941 r. Kiedy podczas wojny hitlerowcy zajęli Drohobycz, zatrudnili go przy katalogowaniu skonfiskowanych książek. 19 listopada 1942 r. Schulz został zastrzelony przez Niemca na ulicy w Drohobyczu.
Ocalała literacka spuścizna Brunona Schulza to dwa cykle opowiadań: „Sklepy cynamonowe” i „Sanatorium pod Klepsydrą”, które przyniosły mu uznanie, a także kilka opowieści oraz szkice krytyczne zamieszczane w czasopismach. Niektóre opowiadania Schulza oraz materiały do powieści „Mesjasz”, którą przygotowywał, zaginęły. Zachowało się natomiast wiele jego rysunków oraz listy m.in. do Stanisława Ignacego Witkiewicza, Jarosława Iwaszkiewicza, Juliana Tuwima.
