Marek Adamczyk

Na emigrację zdecydowałem się po studiach, panowało wtedy w Polsce ogromne bezrobocie, trudno było o jakiekolwiek zajęcie, nie chciałem czekać bezczynnie na poprawę sytuacji. Stany Zjednoczone jawiły się jako szansa, tym bardziej, że miałem tam już bliską rodzinę i przyjaciół.

Dziś pracuję z fantastycznymi ludźmi w Polskiej Szkole im. Jana Karskiego, gdzie jestem dyrektorem i nauczycielem. Pracuję również w świetnym zespole firmy KWA Inc. Praca daje mi dużo satysfakcji.

Promowanie polskości to nasza racja stanu, to nasz obowiązek i zadanie, które mamy wobec tych wszystkich z naszej przeszłości, którzy poświęcili swoje życie i zdrowie dla Polski. To wreszcie radość przekazywania młodemu pokoleniu piękna polskich tradycji, kultury i języka.

Trzeba się również starać, aby w momencie, kiedy nas zabraknie, znaleźli się tacy, którzy będą kontynuować przekazywanie polskości następnym pokoleniom.

Mieszkając poza Polską nosi się w sercu pewien wyidealizowany obraz starego kraju, tego co zostawiło się za sobą, ale polskie święta, krajobrazy czy jedzenie są nie do zastąpienia. Najbardziej brakuje mi jednak moich bliskich, strasznie za nimi tęsknie.

Polska na obczyźnie to m.in. pięknie nakryty wigilijny stół, polskie tradycje i kultura, Parada Trzeciomajowa, polska szkoła, sklep i polski kościół.

To również duma, że pochodzę z kraju o tak niesamowitej historii, duma z moich rodaków, którzy w nauce czy sporcie osiągają spektakularne sukcesy, radość z tego jak bardzo moja ojczyzna zmieniła się w ostatnich dziesięcioleciach.

Bycie Polakiem zagranicą to bycie polskim ambasadorem, którego powinnością jest budowanie pozytywnego wizerunku swojej ojczyzny.